Pentagram is de naam die wordt gegeven aan een partituur die is samengesteld uit vijf parallelle lijnen op de horizontale lijn, die de muzieknoten dragen die zijn geschreven tussen de vier tussenruimten. Het woord komt van het Franse “pentagram”.
Het pentagram is ook een figuur of symbool gevormd door vijf tekens of teksten die magische krachten zouden moeten hebben.
Pentagram kan in de meetkunde nog steeds de naam zijn die wordt gegeven aan een regelmatige vijfhoek, waar het symbool en de term al een meer mystieke betekenis beginnen aan te nemen omdat het een talisman is van de pythagoreeërs, degenen die een reeks doctrines en regels van leven in verband met de wiskundige Pythagoras. Deze doctrines worden Pythagoreanisme genoemd en zijn georganiseerd in filosofisch-religieuze gemeenschappen, vermenigvuldigd met Magna Greece.
Onder de betekenissen die aan het pentagram worden gegeven, hebben we voornamelijk die van de weergave ervan als een vijfpuntige ster gevormd door een ononderbroken en verweven lijn die altijd is erkend als een symbool van energie en kracht.
De eerste christenen zagen in het pentagram het symbool van de vijf wonden van Christus, daarom heeft het concept tegenwoordig zo’n negatieve connotatie, een symbool dat gekoppeld is aan negatieve aspecten en energieën, gevreesd door een groot deel van de christelijke gemeenschap en door samenlevingen waarvan het christendom de dominante religie is.
Voor esoterieën vertegenwoordigt het pentagram ook de vijf elementen: aarde, lucht, vuur, water en geest.
Het pentagram is een van de belangrijkste en bekendste symbolen van de mensheid, waarvan de betekenis is aangepast aan de loop van de
Geschiedenis. De oude Hebreeën bijvoorbeeld beschouwden het Pentagram als de Waarheid, in verwijzing naar de vijf boeken van de Pentateuch (de vijf boeken van het Oude Testament die aan Mozes worden toegeschreven). De Grieken daarentegen bewonderden de geometrische perfectie van het symbool en noemden het de Pentapha, bestaande uit vijf “As”.
De Chinezen gebruiken het pentagram als de filosofische basis van de Chinese geneeskunde om te vertegenwoordigen wat zij de ‘cyclus van vernietiging’ noemen.
Elk uiteinde van het pentagram symboliseert specifiek één element: aarde, water, vuur, hout en metaal. Het idee is dat elk element het volgende kan genereren, waardoor een perfecte cyclus van creatie ontstaat – bovendien werkt elk element als een remmer van een ander element, om het evenwicht te bewaren.